Pancerniki typu Kaiser Friedrich III

Pancerniki typu *Kaiser Friedrich III*
	; SMS „Kaiser Friedrich III” w 1900 roku
Kraj budowy	Cesarstwo Niemieckie
Użytkownicy	Kaiserliche Marine
Stocznia	Kaiserliche Werft(inne języki); Germaniawerft; Schichau; Blohm & Voss
Wejście do służby	1898–1902
Wycofanie	1915–1920
Zbudowane okręty	5
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	normalna: 11 097 ton; pełna: 11 785 ton
Długość	całkowita: 125,3 metra; 120,9 metra na wodnicy
Szerokość	20,4 metra
Zanurzenie	7,89–8,25 metra
Napęd	3 maszyny parowe o łącznej mocy 13 000 KM; 10–12 kotłów, 3 śruby
Prędkość	17,2–17,8 węzła
Zasięg	3420 Mm przy prędkości 10 węzłów
Załoga	651 osób
Uzbrojenie	4 działa kal. 24 cm (2 × II); 18 dział kal. 15 cm (18 × I); 12 dział kal. 8,8 cm (12 × I); 12 działek kal. 3,7 cm (12 × I); 6 wt kal. 45 cm
Opancerzenie	pas burtowy: 300–150 mm; pokład: 65 mm; stanowisko dowodzenia: 250 mm; wieże: 250 mm; kazamaty: 150 mm
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pancerniki typu Kaiser Friedrich III – niemieckie pancerniki (przeddrednoty) z przełomu XIX i XX wieku.

Okręty miały wyporność 11 097 ton i osiągały prędkość ponad 17 węzłów, ich główne uzbrojenie stanowiły cztery działa kalibru 24 cm umieszczone w dwóch wieżach. W latach 1896–1902 w stoczniach Kaiserliche Werft(inne języki), Germaniawerft, Schichau i Blohm & Voss zbudowano pięć okrętów tego typu, które otrzymały nazwy upamiętniające niemieckich władców. Pancerniki zostały wcielone do służby w Kaiserliche Marine w latach 1898–1902. Służyły w Heimatflotte i w Hochseeflotte, biorąc ograniczony udział w I wojnie światowej. Z czynnej służby zostały wycofane w latach 1915–1920, po czym zostały złomowane.